عید آمد و عید آمد وان بخت سعید آمد 
برگیر و دهل می‌زن کان ماه پدید آمد

عید آمد ای مجنون غلغل شنو از گردون 
کان معتمد سدره از عرش مجید آمد

عید آمد ره جویان رقصان و غزل گویان 
کان قیصر مه رویان زان قصر مشید آمد

صد معدن دانایی مجنون شد و سودایی 
کان خوبی و زیبایی بی‌مثل و ندید آمد

زان قدرت پیوستش داوود نبی مستش 
تا موم کند دستش گر سنگ و حدید آمد

عید آمد و ما بی‌او عیدیم بیا تا ما 
بر عید زنیم این دم کان خوان و ثرید آمد

زو زهر شکر گردد زو ابر قمر گردد 
زو تازه و تر گردد هر جا که قدید آمد

برخیز به میدان رو در حلقه رندان رو 
رو جانب مهمان رو کز راه بعید آمد

(مولانا)